10. زیراخداوند بر شما روح خواب سنگین را عارض گردانیده، چشمان شما را بسته است. و انبیا وروسای شما یعنی رائیان را محجوب کرده است.
11. و تمامی رویا برای شما مثل کلام تومارمختوم گردیده است که آن را به کسیکه خواندن می داند داده، میگویند: این را بخوان و اومی گوید: نمی توانم چونکه مختوم است.
12. و آن طومار را به کسیکه خواندن نداند داده، میگوینداین را بخوان و او میگوید خواندن نمی دانم.
13. و خداوند میگوید: «چونکه این قوم ازدهان خود به من تقرب میجویند و به لبهای خویش مرا تمجید مینمایند اما دل خود را از من دور کردهاند و ترس ایشان از من وصیتی است که از انسان آموختهاند،