1. Azqueneraino, semearen gauça gordeen gainean, Dabiden psalmoa.
2. Ene bihotz oroz, Jauna, emanen darotzut aithor; cantaturen ditut çure sendagaila guciac,
3. Çure baithan boztuco eta goiheretuco naiz; çure icena cantaturen dut, Jainco guciz gora.
4. Çuc ene etsaia guibelaz itzularaztearequin, herbalduco eta galduco dira çure aitzinetic guciac.
5. Ecen çucembidea eman darocuçu niri eta ene eguitecoari: çure tronuaren gainean jarri çare, Jainco çucenqui juiatzen duçuna.
6. Açurriatu ditutzu jendaiac, eta gaixtaguina galdu da; bethico eta menderen mendetaco eceztatu duçu hequien icena.
7. Etsaiaren ezpatec bethicotzat galdu dute beren indarra; urratu ditutzu hequien hiriac. Harramancequin galdu da hequien orhoitzapena;
1. Certaco, Jauna, urrundu çare? certaco uzten gaituçu gure behar-ordu eta hesturetan?
2. Gaixtaguina hancen delaric, beharra ehotzen dute; atzemanac içanen dira berec asmatzen dituzten amarruetan.
3. Alabainan bekatorea laudatua da bere arimaco lehietan, eta gaixtaguina benedicatua da.
4. Bekatoreac sumindu du Jauna: bere sepharen handiz, ez du hura bilhatuco.
5. Ez du bere aitzinean Jaincoa: lohituac ditu noiznahiden bere bideac. Çure erabaquiac, Jauna, eceztatzen dira haren beguietan: nausituco çaiote bere etsai guciei.
6. Ecen bere bihotzean erran du: Ez naiz guiçamendetan kordocatua içanen, etzait asturugaitzic guerthatuco.
7. Madaricionez bethea da haren ahoa, uherduraz eta cimarkuz; nekea eta oinhacea haren mihi azpian daude.