130. Çure solasen aguerpenac arguitzen du, eta xumeei adimendua ematen.
131. Idequi içan dut ahoa eta eneganatu dut çure hatsa, ceren bainindagoen çure manamenduen lehiaz.
132. Beguira diçadaçu, eta urrical çaquizquit, çure icenaren beldur direnei eguiten ohi çaren beçala.
133. Çure manamenduen arabera bidatu ditut ene urhatsac, eta tzarqueriaric ez bequit behinere nausi.
135. Çure cerbitzariaren gainera arguiaraz dioçoçu çure beguitharteari, eta irakats diçadaçu çure leguea.
136. Ene beguiec ixuri dituzte nigar-ithurriac, ceren ez duten çure leguea beguiratu. SADE.
137. Çucena çare, Jauna, eta çucena da çure erabaquia.
138. Manatu duçu beguira detzagun çucentasuna, çure lekucotasunac eta çure eguia.
139. Iharraraci nau ene karrac, ene etsaiec ahanci dituztelacotz çure hitzac.
140. Çure solasa borthizqui kaldatua da, eta çure cerbitzariac maithatu du hura.
141. Haur gazte bat naiz eta erdeinatua: ez dut ahanci çure leguea.
142. Çure çucentasuna, bethiereco çucentasuna da, eta çure leguea eguia bera da.
143. Hestura eta athequec atzeman naute: çure manamenduac dira ene gogoaren alhabideac.