21. Eta sende guciaz, Eguiptoaren buru bateco cedarrietaric berce buruco muguetaraino,
22. Aphecen lurraz landan, erreguec hequiei emana içan citzaioetenaz; erabaquia cen jatecoa ematen citzaioeten herrico bihiteguietaric, eta hola etziren beren ontasunen salcera behartuac içan.
23. Josepec erran cioten beraz populuei Huna, ikusten duçuen beçala, Faraon çuen buruen eta çuen lurraren jabe da: har çatzue haciac eta erain çatzue landac,
24. Fruituac içan ahal deçaçuençat. Erregueri borzgarrena emanen dioçue; gaineraco lauac uzten darozquitzuet hacitaco eta çuen etchecoen eta haurren hazteco.
25. Hauquiec ihardetsi çuten: Çure escuetan da gure bicia; bakarric gure jaunac beguithartez ikus beiquitza, eta gogotic cerbitzatuco dugu erregue.
26. Ordutic oraidino, Eguipto gucico lurrean, erregueençat berezten da borzgarrena, eta hori eguina da leguetan beçala, lekat aphez lurra, ceina holaco çorretic garbi utzia içan baitzen.
27. Israelec beraz içan çuen bere egoitza Eguipton, erran nahi baita, Jefengo lurrean, eta içan cen hartaz jabe; eta hainitz berhatu eta populatu cen.
28. Eta han bici içan cen hamaçazpi urthez; eta haren bicitzeco egun guciac igan ciren ehun eta berrogoi eta çazpi urthetara.
29. Eta ikustearequin hurbilcen hari citzaioela heriotzeco eguna, deithu çuen bere seme Josep, eta erran cioen: Gracia aurkitu içan badut çure aitzinean, eçar çaçu çure escua ene ixterraren gainean; eta eguidaçu urricalpen eta cintasunez aguinça, ez nauçula Eguipton ehorcico:
30. Bainan lo eguinen dudala ene arbasoequin, eta eramanen nauçula lur huntaric eta eçarrico aitzinecoen hobian. Josepec ihardetsi cioen: Eguinen dut çuc manatua.
31. Eta Jacobec erran cioen: Beraz cin eguidaçu niri. Josepec cin eguinic, Israel itzuli cen buruquita-aldera eta Jaincoa adoratu çuen.