1. Jauna, ene Jaincoa çare çu; goretsiren çaitut, eta aithor bihurturen diot çure icenari; ceren ditutzun eguin sendagailac, aspaldidanicaco asmu cinac. Halabiz.
2. Alabainan hiritic eguin duçu hobi bat, hiri hazcarretic harri murru bat; erabaqui duçu arrotzen egon-lekua ez dadien guehiago içan hiri, ez-eta menderen mendetan berritua.
3. Horren gatic laudaturen çaitu populu hazcarrac, eta çure beldur içanen da jendaqui hazcarren hiria;
4. Ceren eguin çaren beharraren indar, noharroinaren indar haren hesturaco orduan, haren phesquiça phesiaco mugan, itzala berotean, ecen hazcarren hatsac iduri du harrasi bat jotzen duen phesia.
5. Beroac egarriaz beçala, hecico duçu arrotzen oldarra; eta iharraracico duçu hazcarren gandoa, hedoi erretzen duen baten azpian beroaz beçala.
6. Eta armadetaco Jaunac mendi haren gainean populu guciei eguinen diote barazcari goço bat, arnozco besta bat, haragui gori eta guicen, arno iragacizco besta bat.