2. Aitzitik, sua, haizea eta aire arina,astroen birak eta ur oldartsuak,izadia arautzen duten eguzkia eta ilargiahartu dituzte jainkotzat.
3. Berorien edertasunaz liluraturik, jainkotzat hartu bazituzten,jakin bezate zenbat ederragoa den horien guztien Jauna,edertasunaren sortzaileak berak eginak baitira;
4. eta berorien ahalmen eta eraginkortasunak txunditu badituzte,atera bezate hortik zenbat ahaltsuago den horiek egin zituena.
5. Zeren eta, izakien handitasun eta edertasunetik,analogiaz, haien Egilea ikusten baita.
6. Edonola ere, ez dira hauek hain gaitzesgarri,agian desbideratuta baino ez baitabiltza Jainkoaren bila,berau aurkitzeko ahaleginetan.
7. Jainkoaren egintza artean murgildurik,arretaz aztertzen dituzte,baina itxurak menderatzen ditu,hain baita ederra ikusten dutena!
8. Halaz guztiz, horiek ere ez dira guztiz desenkusagarri.
9. Zeren eta munduaren barne-egituraezagutzeko bezain jakintsu izan badira,nola ez dute munduaren Jauna lehenago aurkitu?
10. Dohakabeak, ordea, gauza bizigabeetan itxaropena jarrieta giza eskuen egintzak jainkotzat hartu dituztenak:artez landutako urrea eta zilarra, animalien irudiakedo harri ezdeus bat, antzina eskuz landutakoa,jainkotzat hartu dituztenak.
11. Har dezagun arotz bat, adibidez:arbola egoki bat botatzen du,zuritzen du trebeziaz,behar bezala landueta bizitzako beharretarako tresna bihurtzen du.
12. Gelditzen zaionaz sua egineta jatordua prestatzen du, gosea asetzeko.
13. Gelditzen da oraindik ezertarako balio ez duen puska bat,bihurria eta adabegitsua:hartu eta landu egiten du astiuneetan,trebeki forma ematen pasatzen du denbora,giza irudi bat eratu
14. edo animalia nazkagarriren bat itxuratu arte;gero, minioa eman eta gorriz pintatzen du,horrela akats guztiak estaliz.
15. Egonleku egokia prestatzen dio,horman ipini eta burdinazko euskarriz finkatzen du;