18. μηδεις εαυτον εξαπατατω ει τις δοκει σοφος ειναι εν υμιν εν τω αιωνι τουτω μωρος γενεσθω ινα γενηται σοφος
19. η γαρ σοφια του κοσμου τουτου μωρια παρα τω θεω εστιν γεγραπται γαρ ο δρασσομενος τους σοφους εν τη πανουργια αυτων
20. και παλιν κυριος γινωσκει τους διαλογισμους των σοφων οτι εισιν ματαιοι
21. ωστε μηδεις καυχασθω εν ανθρωποις παντα γαρ υμων εστιν