3. Καὶ ἐφώναξε μὲ δυνατὴν φωνήν, σὰν νὰ βρυχᾶται λιοντάρι. Καὶ ὅταν ἐφώναξε, τὸτε ἐμίλησαν αἱ ἐπτὰ βρονταὶ μὲ τὰς δικάς των φωνάς.
4. Καὶ ὅταν ἐμίλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταί, ἑτοιμάσθηκα νὰ γράψω, ἀλλ᾽ ἄκουσα φωνὴν ἀπὸ τὸν οὐρανὸν νὰ μοῦ λέγῃ, «Σφράγισε ἐκεῖνα ποὺ εἶπαν αἱ ἑπτὰ βρονταὶ καὶ μὴ τὰ γράψῃς».
5. Τότε ὁ ἄγγελος, ποὺ εἶδα νὰ στέκεται ἐπάνω εἰς τὴν θάλασσαν καὶ εἰς τὴν ξηράν, ἐσήκωσε τὸ δεξί του χέρι εἰς τὸν οὐρανόν.
6. Καὶ ὡρκίσθηκε εἰς ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος ζῆ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων καὶ ἐδημιούργησε τὸν οὐρανὸν καὶ τὰ ὑπάρχοντα εἰς αὐτόν, τὴν γῆν καὶ τὰ ὑπάρχοντα εἰς αὐτήν, καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τὰ ὑπάρχοντα εἰς αὐτήν, ὅτι δὲν θὰ ὑπάρξῃ πλέον καθυστέρησις,