44. έκανες να σταματήσει η δόξα του, και έρριξες τον θρόνο του καταγής·
45. λιγόστεψες τις ημέρες τής νιότης του· τον έντυσες με ντροπή. (Διάψαλμα).
46. Mέχρι πότε, Kύριε; Θα κρύβεσαι για πάντα; Θα καίει η οργή σου σαν φωτιά;
47. Θυμήσου πόσο σύντομος είναι ο καιρός μου, με ποια ματαιότητα έπλασες όλους τούς γιους των ανθρώπων.
48. Ποιος άνθρωπος θα ζήσει, και δεν θα δει θάνατο; Ποιος θα λυτρώσει την ψυχή του από το χέρι τού άδη; (Διάψαλμα).