19. Aν, όμως, όλα ήσαν ένα μέλος, πού είναι το σώμα;
20. Aλλά, τώρα μεν, είναι πολλά μέλη, όμως ένα σώμα.
21. Kαι δεν μπορεί το μάτι να πει στο χέρι: Δεν σε έχω ανάγκη· ή, πάλι, το κεφάλι να πει στα πόδια: Δεν σας έχω ανάγκη.
22. Aλλά, πολύ περισσότερο, τα μέλη τού σώματος, που φαίνονται ότι είναι ασθενέστερα, αυτά είναι αναγκαία·
23. και εκείνα που νομίζουμε ότι είναι με λιγότερη τιμή στο σώμα, σ’ αυτά αποδίδουμε περισσότερη τιμή· και τα άσχημα μέλη μας έχουν περισσότερη ευσχημοσύνη.
24. Kαι τα ευσχήμονα μέλη μας δεν έχουν ανάγκη. Aλλά, ο Θεός συγκέρασε το σώμα, δίνοντας περισσότερη τιμή στο ευτελέστερο,