14. χωρίς, όμως, τη γνώμη σου δεν θέλησα να κάνω τίποτε, για να μη είναι το αγαθό σου σαν εξ ανάγκης, αλλά εθελούσια.
15. Eπειδή, ίσως γι’ αυτό τον αποχωρίστηκες για λίγο, για να τον απολαμβάνεις για πάντα·
16. όχι πλέον ως δούλον, αλλά περισσότερο από δούλον, αδελφόν αγαπητό, μάλιστα σε μένα, πόσο δε μάλλον σε σένα, και κατά σάρκα και εν Kυρίω.