18. Kαι η σάρκα επάνω στο δέρμα τής οποίας ήταν έλκος, και γιατρεύτηκε,
19. και στον τόπο τού έλκους έγινε πρήξιμο λευκό ή εξάνθημα λευκό κοκκινωπό, θα επιδειχθεί στον ιερέα·
20. και ο ιερέας θα επιθεωρήσει, και τότε, αν φαίνεται βαθύτερο από το δέρμα, και η τρίχα του μεταβλήθηκε σε λευκή, θα τον κρίνει ο ιερέας ακάθαρτον· είναι πληγή λέπρας, που εξάνθησε στο έλκος.
21. Kαι αν ο ιερέας το επιθεωρήσει, και δει ότι, δεν είναι σ’ αυτό λευκές τρίχες, και δεν είναι βαθύτερο από το δέρμα, και είναι αμαυρωμένο, τότε ο ιερέας θα τον κλείσει επτά ημέρες·
22. και αν απλώθηκε πολύ επάνω στο δέρμα, τότε θα τον κρίνει ο ιερέας ακάθαρτον· είναι πληγή.
23. Aλλά, αν το εξάνθημα μένει στον τόπο του, και δεν απλώθηκε, αυτό είναι ουλή τού έλκους· και θα τον κρίνει ο ιερέας καθαρόν.
24. Kαι αν είναι κρέας, που έχει επάνω στο δέρμα του μία καυστική φλόγωση, και το ζωντανό κρέας, του φλογισμένου μέρους, έχει ένα λευκό εξάνθημα, κοκκινωπό ή κατάλευκο,
25. τότε ο ιερέας θα το επιθεωρήσει· και τότε, εάν η τρίχα στο εξάνθημα μεταβλήθηκε σε λευκή, και στην όψη είναι βαθύτερο από το δέρμα, είναι λέπρα που εξάνθησε στη φλόγωση· και θα τον κρίνει ο ιερέας ακάθαρτον· είναι πληγή λέπρας.
26. Aλλά, αν ο ιερέας το επιθεωρήσει, και δει ότι, δεν είναι λευκή η τρίχα στο εξάνθημα, και δεν είναι βαθύτερο από το δέρμα, και είναι αμαυρωμένο, τότε θα τον κλείσει ο ιερέας επτά ημέρες·
27. και ο ιερέας θα τον επιθεωρήσει την έβδομη ημέρα· και αν αυτό απλώθηκε πολύ στο δέρμα, τότε ο ιερέας θα τον κρίνει ακάθαρτον· είναι πληγή λέπρας.