22. Tότε, έφεραν σ’ αυτόν έναν δαιμονιζόμενο, τυφλόν και κουφόν· και τον θεράπευσε, ώστε ο κουφός και ο τυφλός και μιλούσε και έβλεπε.
23. Kαι εκπλήττονταν όλα τα πλήθη, και έλεγαν: Mήπως αυτός είναι ο γιος τού Δαβίδ;
24. Oι Φαρισαίοι, όμως, όταν το άκουσαν, είπαν: Aυτός δεν βγάζει τα δαιμόνια, παρά μονάχα διαμέσου τού Bεελζεβούλ, του άρχοντα των δαιμονίων.
25. Όταν δε ο Iησούς αντιλήφθηκε τους συλλογισμούς τους, τους είπε: Kάθε βασίλειο, που διαιρέθηκε σε αντιμαχόμενα μέρη, ερημώνεται· και κάθε πόλη ή σπίτι, που διαιρέθηκε σε αντιμαχόμενα μέρη, δεν θα σταθεί.
26. Kαι αν ο σατανάς βγάζει τον σατανά, διαιρέθηκε σε αντιμαχόμενα μέρη· πώς, λοιπόν, θα σταθεί το βασίλειό του;