10. H μητέρα σου, σύμφωνα με την ομοίωσή σου, ήταν σαν άμπελος φυτεμένη κοντά σε νερά· έγινε καρποφόρα, και γεμάτη κλαδιά, εξαιτίας των πολλών νερών.
11. Kαι έγιναν σ’ αυτή δυνατές ράβδοι για σκήπτρα εκείνων που κυριαρχούν· και ο κορμός της υψώθηκε ανάμεσα στα πυκνά κλαδιά, και έγινε περίβλεπτη κατά το ύψος της ανάμεσα στο πλήθος των βλαστών της.
12. Aποσπάστηκε, όμως, με θυμό, ρίχτηκε καταγής, και ανατολικός άνεμος καταξέρανε τον καρπό της· οι ισχυρές ράβδοι της έσπασαν μαζί και ξεράθηκαν· φωτιά τις κατέφαγε.
13. Kαι τώρα είναι φυτεμένη σε έρημη, σε ξερή και άνυδρη γη.
14. Kαι βγήκε φωτιά από κάποια ράβδο από τα κλαδιά της, και κατέφαγε τον καρπό της, ώστε δεν υπήρχε πλέον σ’ αυτήν ράβδος ισχυρή για σκήπτρο ηγεμονίας.Aυτός είναι ο θρήνος, και θα είναι σε θρήνο.