10. Ο εχθρός το χέρι του άπλωσεσ’ όλους τους θησαυρούς της·κι αυτή είδε το ναό της να πατούν,τα έθνη εκείνα που είχε προστάξει ο Κύριοςνα μη μπουν μέσα στην κοινότητά του.
11. Αναστενάζουν όλοι της οι κάτοικοι,ψωμί ζητούν·δίνουνε τα στολίδια τους, για να ’βρουν τροφή,έτσι που στη ζωή να κρατηθούνε.Η πόλη φωνάζει: «Κύριε, κοίταξε,δες πόσο είμαι καταφρονεμένη!»
12. Κράζει προς τους διαβάτες:«Αχ, όλοι εσείς, κοιτάξτε με και πέστε αν υπάρχειπόνος σαν το δικό μου πόνο, που μου εδόθη,και που μ’ αυτόν ο Κύριος με βασάνισετη μέρα της φοβερής του οργής.