4. Τα λόγια σου στήριζανεκείνους που σκοντάφταν,και τόνωναν τα γόνατα που λύγιζαν.
5. Μα τώρα που ήρθε η σειρά σου,εσύ δειλιάζεις!Οι συμφορές σ’ αγγίξανε και τρόμαξες.
6. Η ευσέβειά σου δεν σου δίνει στήριγμα;και η άμεμπτη ζωή σουδεν σου προσθέτει ελπίδα;
7. Μήπως θυμάσαι κάποιον αθώο που να χάθηκε,ή κάποιους τίμιουςπου να εξολοθρευτήκαν;
8. Εγώ το ’χω παρατηρήσει:όσοι καλλιεργούν την αδικίακαι σπέρνουνε τη συμφορά,αυτοί αδικία και συμφορά θερίζουν.
9. Σαν την ανεμοθύελλα ο Θεόςτους καταστρέφει,τους αφανίζει με τη φοβερή του οργή.