15. Sag yn de Isryheeler: Ayn Ieds, wo önn Herrgot löstert, kriegt aau sein Straaff dyrfür.
16. Wer önn Nam von n Herrn löstert, werd mit n Tood gstraafft; und de gantze Gmain sollt n verstainignen. Yn aynn Fremdn geet s nit bösser; aau der mueß toetigt werdn, wenn yr önn Gotsnam schmaeht.
17. Wer aynn Menschn dyrschlagt, werd hingrichtt.
18. Wer ayn Stuck Vih dyrschlagt, mueß s ersötzn, Löbn um Löbn.
19. Wenn öbber aynn Mitmenschn verlötzt, ghoert iem gnaun dös Gleiche antaan:
20. Bruch um Bruch, Aug um Aug, Zand um Zand. Dönn Schadn, wo er yn aynn Menschn zuegfüegt haat, sollt myn +iem zuefüegn.
21. Wer ayn Stuck Vih dyrschlagt, mueß s grad ersötzn, aber wer ainn umbringt, der haat sein Löbn verwirkt.