5. Durchhinaus Tag und Nacht schrir yr in de Grabhölnen und auf de Berg umaynand und schlueg si selbn mit Stäin her.
6. Wie yr önn Iesenn von dyr Weitn saah, lief yr zo iem hin, gspraitt si vor iem
7. und gaplerrt: "Ja, was mechst n +du von mir, Iesen, Sun von n hoehstn Got? I beschwör di in Gots Nam, peinig mi nit!"
8. Dyr Iesen hiet nömlich zo iem gsprochen: "Unrainer Geist, verschwindd aus dönn Man!"
9. Dyr Iesen gfraagt n: "Wie haisst n du?" Er gantwortt: "Harg haiß i, denn ünser seind aynn Hauffen."
10. Und er gfleeht önn Iesenn an, däß yr sö, d Aixn, nit aus dyr Gögnet verbanneb.
11. Allssgfaer gwaidt eyn Ort eyn dyr Leittn dran ayn groosse Schweinerherdd.