11. Vollbrungen haat s dyr Trechtein. Dös Wunder gschaagh vor ünsre Augn.'"
12. Draufhin haetnd s önn Iesenn gern verhaftn laassn, weil s dös gar wol gyrgneussnd, däß yr mit dönn Gleichniss auf ien angspilt. Aber sö schihend d Leut yso; drum liessnd s n und giengend ainfach.
13. Ayn Öttlych Mauchn und Heretinger wurdnd gan n Iesenn gschickt, däß s n mit ayner Fraag in ayn Falln lockend.
14. Und zwaar gfraagnd s n: "Maister, mir wissnd ee, däßst allweil gradausher allss saist, aane naach öbbern z fraagn. Du schaust nit auf s Litz, sundern leerst ainfach yn n Herrgot seinn Willn. Ist s ietz also dyrlaaubt, yn n Kaiser Steuern z zaln, older nity? Older andert gsait: Müess myr zaln older nit?"
15. Er aber gurchschaut iener Hinterdrucktheit glei und gsait ien: "Wolltß myr ayn Falln stölln, hän? Bringtß myr aynn Taler; dönn mech i ietz seghn!"