28. Lostß, wie de entrunn'nen Flüchtling aus Bäbl ietz in Zien verkünddnd, wie dyr Herr seinn Raach durchzogn haat für seinn Templ!
29. Ruefftß is auf, gögn Bäbl, d Schützn allsand; die sollnd s belögern, däß niemdd auskimmt! Zaltß is haim, derer Stat, netty wie s is +selbn gmacht haat! Denn gögn önn Trechtein haat si syr ganz schoen was dyrlaaubt, gögn önn Heilignen von Isryheel.
30. Drum fallnd ire Burschn auf de Plätz; ire Krieger kemmend um, wenn s so weit ist, sait dyr Trechtein.
31. Ietz pack i di, Mistvich, sait dyr Trechtein, dyr Hörergot. Ietz ist s so weit, däß i di gscheid hernimm.
32. So näsig wie s gwösn ist, ietzet fallt s, und niemdd hilfft iem meer auf. I kendd iem d Stötn an, und rund umydum brinnt aau non allss nider.
33. Yso spricht dyr Hörerherr: Unterdruckt werdnd d Isryheeler zamt de Judauer. Glaaubst, de Zwingherrn liessnd s aus? Fallt ien gar nit ein!
34. Aber iener Heiland ist mächtig; Hörerherr haisst yr. Er kümmert si um iener Sach und schaugt, däß Isryheel seinn Frid kriegt. Für de Bäbler freilich werd s brentzlig.