8. Schoon seind s von derer Ban wögg, dö wo i ien gwisn haan. Sö habnd syr ayn Kälbl gossn und spraittnd si dyrvor. Sö bringend iem Schlachtopfer dar und sagnd: 'Dös ist dein Got, Isryheel, der wo di aus Güptn aufhergfüert haat.'"
9. Weiter spraach dyr Herr zo n Mosenn: "I kenn s draufer schoon, dös Volk. Ayn ganz ayn widerbräuchtigs ist s.
10. So, und ietz laaß mi, däß i meinn Zorn looslaassn kan, der wo s verzört. Di aber will i zo aynn groossn Volk machen."