11. Enkerne Stötn ghau i so wild zamm wie Sodham und Gmorren. Wie ayn anbrennts Scheitl wartß, wo grad non wer aus n Feuer dyrrött haat. Aber zo mir umzkeern, wär enk gar nit eingfalln, spricht dyr Trechtein.
12. Drum tue i enk dös allss aau +fürderhin an, Isryheel. Daa geet s graaub auf; dös sag i dyr! Richt di drauf ein, däß di dein Got ietz anpackt!
13. Dös muesst dyrgneussn: Er formt de Berg und bschafft önn Wind, verkünddt yn n Menschn, was yr vorhaat, macht d Üecht grad yso wie aau d Finster und schreitt hooh über d Erdn. Sein Nam ist Trechtein; er haisst dyr Hörerherr.