26. Got von Isryheel, müg si ietz dein Wort, wost yn deinn Knecht Dafet, meinn Vatern, göbn haast, als waar erweisn!
27. Wont n dyr Herrgot wirklich auf dyr Erdn? Mein, nit aynmaal dyr Himml hinst eyn s lösste End fasst di, und um wievil weeniger dös Haus daader, wo i baut haan.
28. Wendd di, Herr, mein Got, yn n Gebet und Fleehen von deinn Knecht zue! Lustert auf sein Rueffen und auf sein Gebet von heint!
29. Hab ayn Aug auf deinn Templ durchhinaus Tag und Nacht, über dönn Ort, wost gsait haast dyrvon, däß daa dein Nam wonen sollt. Los auf dös Gebet, dös wo dein Knecht von daa aus an di richtt.
30. Acht auf s Fleehen von deinn Knecht und deinn Volk Isryheel, wenn s an derer Lostat daa bettnd. Los auf ien eyn deinn Himml obn; und wennst ys hoerst, dann bi ien gnaedig!
31. Wenn öbber yn seinn Naahstn öbbs antuet und dyrfür zwungen werd, sir selbn aynn Fluech aufzladn, und er spricht dönn Aid dyrzue vor deinn Altter in deinn Templ,
32. dann kümmert di drum von n Himml aus und greif ein! Sorg für s Recht bei deine Knecht und straaf önn Schuldignen, doch sprich önn Grechtn frei und hilf iem ausher!