13. Wie irer dös kaam, däß s sein Gwand in dyr Hand ghabt und er aushinglaauffen war,
14. rief s ire Dienstbotn zamm und gsait zo de Leut: "Daa, schaugtß her! Er haat üns aynn Hebern eyn s Haus brungen, der wo maint, er kännt syr allss dyrlaaubn. Er ist zo mir kemmen und haet was mögn von mir; daa haan i laut gschrirn.
15. Wie yr dös ghoert, däß i gaplerr und schrir, ließ yr sein Gwand hint und flooh eyn n Hof aushin."
16. Sein Gwand ghielt si syr, hinst däß sein Herr haimkaam.