16. Dyr Läbän hiet zwo Töchter; de ölter hieß Lehy und de jünger Rachl.
17. D Lehy war rinnauget, d Rachl aber war guet baut und ayn recht ayn Schoene.
18. Dyr Jaaggen hiet d Rachl lieb, und drum gsait yr: "Also, naacherd dien i dyr um de jünger Tochter Rachl sibn Jaar lang."
19. Dyr Läbän gentgögnt: "Guet, lieber gib i s dir als wie yn aynn Andern. Bleibst also daa!"
20. Dyr Jaaggen garechtt also um d Rachl sibn Jaar lang. Weil yr s liebhiet, gmaint yr, es wärnd grad ayn Öttlych Täg.
21. Dann afer gsait yr zo n Läbän: "Also, gib myr ietz mein Weib; de Zeit ist umhin, und i mech s ietz heirettn."