10. Daa ghoer i ayn laute Stimm in n Himml rueffen: "Erloest haat üns dyr Herrgot ietz; sein Macht und Herrschaft ist ietz daa, und d Vollmacht von seinn Salbling. Denn gstürtzt aus n Himml ist dyr Verkläger von ünserne Brüeder, der was s Tag und Nacht schlechtgmacht haat bei ünsern Got.
11. Besigt habnd s n durch s Bluet von n Lamp, durch de Botschaft, wo s bezeugt habnd. Ien Löbn galt ien nit +so vil, däß s nit für s Lämpl gstorbn wärnd.
12. Drum jubltß, Himmln, und allsand, wo drinn wonend! Wee aber enk, yn n Land und Mör! Denn dyr Teufl ist zo enk abhinkemmen; und daa wüett yr säggrisch um, weil yr waiß, däß iem nit vil Zeit bleibt."
13. Wie dyr Drack gagspannt, däß yr auf d Erdn gstürtzt war, gverfolgt yr dö Frau, wo dönn Sun geborn hiet.
14. Aber yn dyr Frau wurdnd zwo groosse Adlerschwingenn göbn, dyrmit s eyn d Wüestn eyn ir Freium fliehen künneb. Daa drausst wär s sicher vor dyr Schlang und wurdd dreiaynhalb Zeitn lang versorgt.