3-4. Dywedaist ti, “Cyfamod grasA wneuthum â’m gwas Dafydd:‘Mi sicrhaf dy had mewn heddA’th orsedd yn dragywydd’”.
33-34. Ond deil fy nghariad, er pob gwall;Di-ball fydd fy ffyddlondeb.Ni wadaf ddim a draethais i,Na thorri fy nghytundeb.
35-37. Mi dyngais i’m sancteiddrwydd lwI’w gadw byth â DafyddY pery ei had a’i orsedd efCyhyd â’r nef dragywydd.”
38-39. Ond eto, fe droist heibio friD’eneiniog di, a’i wrthod,A thaflu i’r llawr ei goron bur,Diddymu’r hen gyfamod.
40-41. Mae’i furiau yn furddunod prudd,A’i geyrydd yn adfeilion;Ysbeilir ef gan bawb yn ffri;Mae’n destun sbri cymdogion.
42-43. Ei wrthwynebwyr nawr sydd ben,A llawen ei elynion.Fe bylaist fin ac awch ei gleddA gomedd dy gynghorion.