15. Y diog a guddia ei law yn ei fynwes; blin ganddo ei hestyn at ei enau drachefn.
16. Doethach yw y diog yn ei olwg ei hun, na seithwyr yn adrodd rheswm.
17. Y neb wrth fyned heibio a ymyrro â chynnen ni pherthyn iddo, sydd megis un yn cymryd ci erbyn ei glustiau.
18. Fel dyn gwallgofus a daflo bentewynion tân, saethau, ac arfau marwolaeth;
19. Felly y mae y gŵr a dwyllo ei gymydog, ac a ddywed, Onid cellwair yr ydwyf?
20. Megis pan ddarfyddo y coed, y diffydd y tân: felly pryd na byddo athrodwr, derfydd y gynnen.