9. “Ddim ar unrhyw gyfrif,” meddai yntau. “Rwy'n ymbil arnat adael imi fynd oddi yma at fy nhad fy hun.”
10. Ar unwaith trosglwyddodd Ragwel i Tobias Sara ei briodferch ynghyd â hanner ei holl eiddo, yn gaethweision a chaethforynion, yn wartheg a defaid, yn asynnod a chamelod, yn ddillad ac arian a llestri.
11. Felly ffarweliodd â hwy, gan gusanu Tobias. “Yn iach iti, fy machgen,” meddai wrtho, “bendith ar dy siwrnai! Bydded i Arglwydd y nef dy lwyddo di a Sara dy wraig! Rwyf am weld geni plant ichwi cyn imi farw.”
12. Yna dywedodd wrth Sara ei ferch, “Dos at dy dad-yng-nghyfraith, oherwydd o hyn ymlaen byddant hwy'n dad a mam iti, fel y tad a'r fam a'th genhedlodd. Dos mewn tangnefedd, fy merch. Rwyf am glywed gair da amdanat, tra byddaf byw.” Fe'u cusanodd a'u hanfon ar eu ffordd. A dywedodd Edna wrth Tobias, “Fy machgen, a'm brawd annwyl, doed yr Arglwydd â thi'n ôl, fel y caf fyw i weld dy blant di a Sara fy merch cyn imi farw. Yng ngŵydd yr Arglwydd yr wyf yn rhoi fy merch yn dy ofal di; paid ag achosi poen iddi holl ddyddiau dy fywyd. Dos mewn tangnefedd, fy machgen; o hyn ymlaen byddaf fi'n fam iti, a Sara'n chwaer iti. Doed llwyddiant i ni i gyd holl ddyddiau ein bywyd.” Cusanodd y ddau ohonynt, a'u hanfon ymaith yn holliach.