3. Yr wyt yn cadw mewn heddwch perffaithy sawl sydd â'i feddylfryd arnat,am ei fod yn ymddiried ynot.
4. Ymddiriedwch yn yr ARGLWYDD o hyd,canys craig dragwyddol yw'r ARGLWYDD Dduw.
5. Y mae'n tynnu i lawr breswylwyr yr ucheldera'r ddinas ddyrchafedig;fe'i gwna'n wastad, yn gydwastad â'r llawr,a'i bwrw i'r llwch;
6. fe'i sethrir dan draed, traed y rhai truenus,a than sang y rhai tlawd.
7. Y mae'r llwybr yn wastad i'r rhai cyfiawn;gwnei ffordd y cyfiawn yn llyfn;
8. edrychwn ninnau atat ti, O ARGLWYDD,am lwybr dy farnedigaethau;d'enw di a'th goffa di yw ein dyhead dwfn.
9. Deisyfaf di â'm holl galon drwy'r nos,a cheisiaf di'n daer gyda'r wawr;oherwydd pan fydd dy farnedigaethau yn y wlad,bydd trigolion byd yn dysgu cyfiawnder.
10. Er gwneud cymwynas â'r annuwiol, ni ddysg gyfiawnder;fe wna gam hyd yn oed mewn gwlad gyfiawn,ac ni wêl fawredd yr ARGLWYDD.
11. O ARGLWYDD, dyrchafwyd dy law, ond nis gwelant;gad iddynt weld dy sêl dros dy bobl, a chywilyddio;a bydded i dân d'elyniaeth eu hysu.
12. ARGLWYDD, ti sy'n trefnu heddwch i ni,oherwydd ti a wnaeth ein holl weithredoedd trosom.
13. O ARGLWYDD ein Duw, er i arglwyddi eraill reoli trosom,dy enw di yn unig a gydnabyddwn.
14. Y maent yn feirw, heb fedru byw,yn gysgodion, heb fedru codi mwyach.I hynny y cosbaist hwy a'u difetha,a diddymu pob atgof amdanynt.
15. Ond cynyddaist y genedl, O ARGLWYDD,cynyddaist y genedl, a'th ogoneddu dy hun;estynnaist holl derfynau'r wlad.
16. Mewn adfyd, O ARGLWYDD, roeddym yn dy geisio,ac yn tywallt allan ein gweddipan oeddet yn ein ceryddu.
17. Fel y bydd gwraig ar fin esgoryn gwingo a gweiddi gan boen,felly y'n ceir ni yn dy ŵydd, O ARGLWYDD;