27. Ymhen y saith diwrnod yr oeddwn yn gorwedd ar y glaswellt, a'm calon wedi ei chythryblu eto fel o'r blaen.
28. Agorais fy ngenau, a dechreuais annerch y Goruchaf fel hyn:
29. “O Arglwydd, fe'th ddangosaist dy hun yn eglur yn ein plith, sef i'n hynafiaid yn yr anialwch; pan oeddent yn mynd allan o'r Aifft, ac yn teithio trwy'r anialwch disathr a diffrwyth, dywedaist wrthynt,
30. ‘Clyw fi, Israel; gwrando fy ngeiriau, had Jacob.
31. Canys wele, yr wyf yn hau fy nghyfraith ynoch chwi; bydd yn dwyn ffrwyth ynoch, a chewch eich gogoneddu'n dragwyddol drwyddi.’ Ond er i'n hynafiaid dderbyn y gyfraith, ni chadwasant hi na pharchu'r deddfau.
32. Nid bod ffrwyth y gyfraith wedi darfod amdano; ni allai hynny ddigwydd, oherwydd eiddot ti oedd y ffrwyth;
33. ond darfu am y rhai a dderbyniodd y gyfraith, am na chadwent yn ddiogel yr hyn a heuwyd ynddynt.
34. Yn awr, pan fydd y ddaear yn derbyn had, neu'r môr long, neu lestr arall fwyd neu ddiod, os collir yr had, neu'r llong, neu gynnwys y llestr, yr arfer yw