7. Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo, “Tawo, gipili ko ikaw nga magbalantay alang sa katawhan sa Israel, busa pamatia kining akong gisulti, ug pasidan-i dayon ang mga tawo.
8. Kon moingon ako sa daotang tawo nga sigurado gayod nga mamatay siya tungod sa iyang sala, unya wala mo siya pahimangnoi sa pagbiya sa iyang daotang binuhatan, ikaw ang akong paninglan sa iyang kamatayon.
9. Apan kon gipahimangnoan mo kadtong daotang tawo sa pagbiya sa iyang daotang binuhatan, unya wala siya magtagad sa imong gisulti, mamatay siya tungod sa iyang sala, apan wala kay tulubagon sa iyang kamatayon.
10. “Tawo, mireklamo ang katawhan sa Israel nga dili na kuno nila maagwanta ang silot sa ilang mga sala, ug daw sa mamatay na kuno sila tungod niini.
11. Karon, ingna sila nga ako, ang Ginoong Dios nga buhi, nanumpa nga dili ako malipay kon may mamatay nga daotang tawo. Ang gusto ko nga mobiya sila sa ilang daotang binuhatan aron mabuhi sila. Busa, kamong katawhan sa Israel, biya na kamo sa inyong daotang binuhatan. Nganong gusto man ninyong mamatay?
12. “Tawo, ingna ang imong mga katagilungsod nga kon ang matarong nga tawo magpakasala, ang iyang mga maayong binuhatan nga nahimo dili makaluwas kaniya. Ug kon ang daotang tawo mobiya sa iyang daotang binuhatan, dili siya silotan sa iyang mga nahimong daotan.
13. Kon moingon ako sa matarong nga tawo nga sigurado nga mabuhi siya, apan human niana nagpakasala siya kay nagsalig siya nga ang iyang maayong binuhatan makaluwas kaniya, kanang tawhana mamatay tungod sa iyang sala. Dili ko hinumdoman ang iyang maayong binuhatan.