27. Sa dihang nakita sa asno ang anghel sa Ginoo milubog kini ug misamot ang kasuko ni Balaam ug gibunalan niya ang asno sa iyang sungkod.
28. Unya gipasulti sa Ginoo ang asno ug kini miingon kang Balaam, “Unsa bay nabuhat ko kanimo nga imo man akong gibunalan sa makatulo?”
29. Giingnan ni Balaam ang asno, “Kay imo man akong gibinuangan! Kon may espada pa lamang ako, patyon ko gayod ikaw.”
30. Ug miingon ang asno kang Balaam, “Dili ba ako ang imong asno nga maoy imong gisigihan pagkabayo hangtod karon? Nag-iningon ba ako niini kanimo kaniadto?”Ug si Balaam miingon, “Wala.”
31. Unya gipabuka sa Ginoo ang mata ni Balaam ug nakita niya ang anghel sa Ginoo nga nagbarog didto sa taliwala sa dalan nga naggunit ug espada busa mihapa siya sa yuta.
32. Ug miingon ang anghel sa Ginoo ngadto kaniya, “Nganong gibunalan mo man ug katulo ang imong asno? Ania ako aron pagsanta kanimo kay dili ka angay mohimo niining maong panaw.
33. Ang asno nakakita kanako ug sa makatulo milikay kanako. Kon wala pa siya molikay kanako, gipatay ko na unta ikaw apan dili ang asno.”