19. Aduna kami pagkaon ug dagami alang sa among mga asno, pan ug bino alang kanako ug sa akong puyopuyo ug sa akong sulugoon. Sangkap kami sa tanan namong gikinahanglan.”
20. Ang tigulang miingon, “Makadayon kamo sa akong balay ug atimanon ko kamo. Ayaw kamo pagpalabay sa gabii dinhi sa plasa.”
21. Busa gidala niya sila sa ila ug gipakaon ang ilang mga asno. Ang iyang mga bisita nanghimasa, nangaon ug nanginom.
22. Malipayon sila niadtong tungora sa dihang kalit nga nangabot ang daotang mga tawo gikan sa lungsod. Gilibotan nila ang balay ug gipukpok ang pultahan. Giingnan nila ang tigulang, “Pagulaa ang lalaki nga ania sa inyo. Gusto kaming makighilawas kaniya!”
23. Apan ang tigulang migula ug miingon kanila, “Ayaw mga higala! Ayaw buhata ang daotan! Kining tawhana akong bisita.
24. Ania ang akong ulay nga anak ug ang puyopuyo niya. Dad-on ko sila sa gawas karon ug inyo na sila. Buhata ang gusto ninyo apan ayaw buhata ang daotan nganhi niining tawhana!”
25. Apan wala mamati kaniya ang mga tawo. Busa gikuha sa Levita ang iyang puyopuyo ug gibutang sa gawas. Gilugos sa mga tawo ang babaye ug gipanamastamasan sa tibuok gabii ug wala lung-i hangtod sa kabuntagon.