9. Ug sa makit-an na niya kini, tawgon niya ang iyang mga higala ug mga silingan. Moingon siya kanila, ‘Maglipay kita kay akong nakaplagan ang nawala kong usa ka salapi!’
10. Sultihan ko kamo nga ingon usab niini ang mahitabo, mangalipay ang mga anghel sa Dios tungod sa usa ka makasasala nga naghinulsol.”
11. Ug mipadayon si Jesus sa pag-ingon, “Dihay usa ka tawo nga may duha ka anak nga lalaki.
12. Usa ka adlaw niana, ang manghod miingon sa iyang amahan, ‘Tay, hatagi na ako sa akong bahin sa katigayonan.’ Busa gibahin sa amahan ang iyang katigayonan tali sa duha niya ka anak.
13. Tapos sa pipila ka adlaw, gibaligya sa manghod ang iyang bahin ug milangyaw siya sa layong dapit diin giusik-usikan niya ang iyang salapi sa mga kahilayan,
14. hangtod nga nahurot ang tanan. Unya miabot ang usa ka dakong gutom niadtong dapita ug nahimo siyang walay nahot.
15. Busa mialagad na lang siya sa usa sa mga lumolupyo niadtong dapita ug gipadala siya ngadto sa uma aron pag-atiman sa mga baboy.
16. Tungod sa kagutom, buot na lang unta siyang mokaon sa bunga sa kahoy nga gilawog ngadto sa mga baboy tungod kay walay mihatag kaniya.
17. Sa kataposan, nakaamgo siya sa dako niyang sayop ug miingon siya, ‘Nagsobra ang pagkaon sa mga sinuholan sa akong amahan, samtang ako ania hapit na mamatay sa kagutom!
18. Busa mopauli ako ngadto sa akong amahan ug sultihan ko siya, “Tay, nakasala ako sa Dios ug kanimo.
19. Dili na ako angayng ilhon nga imong anak. Isipa na lang ako nga usa sa imong mga sinuholan.”’
20. Busa milakaw siya ug mipauli ngadto sa iyang amahan.“Apan layo pa gani kaayo siya sa ilang balay, nakakita na ang iyang amahan kaniya. Naluoy siya sa iyang anak ug midagan aron pagtagbo kaniya ug unya migakos ug mihalok kaniya.
21. Unya miingon ang anak ngadto sa amahan, ‘Tay, nakasala ako sa Dios ug kanimo. Dili na ako angayng ilhon nga imong anak.’