18. “Unsa may gusto mong ihatag ko kanimo silbing kalig-onan?” nangutana si Juda.Mitubag si Tamar, “Ang imong timbri lakip ang higot niini ug kanang imong sungkod.” Busa gihatag kini ni Juda kang Tamar ug nakighilawas siya kang Tamar ug nagmabdos si Tamar.
19. Unya milakaw si Tamar ug gikuha niya ang taptap sa iyang nawong ug gisul-ob niya pagbalik ang iyang sapot sa pagkabiyuda.
20. Gisugo ni Juda ang iyang higala nga taga-Adulam sa pagdala sa kanding ngadto kang Tamar ug sa pagkuha sa mga butang nga gihatag ni Juda kaniya silbing kalig-onan apan wala na niya hikaplagi didto si Tamar.
21. Ang gisugo ni Juda nagpakisayod sa katawhan sa maong dapit kon hain ang daotang babaye nga diha kaniadto sa dalan paingon sa Enaim.“Wala gayoy daotang babaye dinhi,” mitubag sila.
22. Busa mibalik siya kang Juda ug miingon, “Wala ko hikit-i ang babaye ug nag-ingon kanako ang mga tawo didto nga wala gayoy daotang babaye sa ilang dapit.”
23. Miingon si Juda, “Pasagdi na lang kadto aron dili kita kataw-an sa mga tawo. Total gipadad-an ko na man siya niining nating kanding apan wala mo siya hikaplagi.”
24. Human molabay ang mga tulo ka bulan, gibalitaan si Juda nga ang iyang umagad nga si Tamar nagbaligya sa iyang dungog ug mabdos na. Busa miingon si Juda, “Kuhaa ninyo siya, dad-a sa gawas ug sunoga.”
25. Apan sa dihang gidala na si Tamar aron sunogon, nagpadala siyag pahibalo ngadto sa iyang ugangan: “Ang nakapamabdos kanako mao ang tag-iya niining mga butanga. Ilha kon kinsay tag-iya niining timbri nga may higot ug niining sungkod.”