19. Busa miingon ang Ginoong Dios: Tungod kay wala na man kamoy bili, tigumon ko kamo sa Jerusalem.
20. Ug sama nga tigumon ang plata, ang bronsi, ang puthaw, ang tingga ug ang estanyo diha sa usa ka hudno ug daoban aron matunaw, tungod sa akong kasuko ug kapungot tigumon ko usab kamo ug isulod sa hudno aron matunaw.
21. Tigumon ko kamo ug daoban sa kalayo sa akong kapungot ug matunaw kamo sa taliwala niini.
22. Ingon nga matunaw ang plata diha sa usa ka hudno, matunaw usab kamo diha sa Jerusalem ug masayran ninyo nga ako, ang Ginoo, maoy nagpahamtang kaninyo sa akong kasuko.”
23. Ug giingnan ako sa Ginoo,
24. “Tawo, sultihi ang Jerusalem nga siya usa ka siyudad nga wala hinloi o wala ulani sa panahon sa akong kapungot.
25. Ang iyang mga kadagkoan sama sa nagngulob nga liyon nga nagkuniskunis sa iyang gitukob. Gilamoy nila ang mga tawo ug gikuha nila ang mga bahandi ug ang mga mahalong butang. Daghan ang mga nangabiyuda tungod sa ilang pagpamatay.
26. Gisupak sa mga pari ang akong balaod ug gipasipad-an ang akong balaang mga butang; managsama alang kanila ang mga butang nga balaan ug dili balaan, ang hinlo ug ang dili hinlo ug wala nila panumbalinga ang akong mga Adlawng Igpapahulay. Sa ingon nga paagi wala ako tahora sa katawhan sa Israel.