14. “Busa, tawo, pasidan-i sila. Ipakpak ang imong mga kamot ug itigbas ang espada sa makaduha o sa makatulo. Ang espada gitagana alang sa mga patyonon ug sa dakong pinatyanay nga modangat kanila.
15. Malisang sila ug daghan ang mangamatay diha sa ilang mga ganghaan. Gibuhian ko na kanila ang nagpangidlap nga espada nga andam nang mopatay.
16. Hala, habasa ang tanan!
17. Ipakpak ko usab ang akong mga kamot ug tagbawon ko ang akong kapungot. Ako, ang Ginoo, maoy nagsulti niini.”
18. Miingon na usab kanako ang Ginoo,
19. “Tawo, butangig timaan ang duha ka dalan nga maoy agian sa hari sa Babilonia nga magbitbit sa iyang espada. Kining duha ka dalan anha magsugod sa usa lamang ka nasod. Pagbutang ug timaan sa kinasang-an sa dalan paingon sa siyudad.
20. Ang usa ka dalan maoy agian sa hari paingon sa Raba, ang siyudad sa mga Amonihanon, ug ang laing dalan paingon sa Juda ug sa Jerusalem, ang siyudad nga kinutaan.