16. Dili siya mangdaugdaog kang bisan kinsa, dili mangayog garantiya ug dili mangawat. Pakan-on hinuon niya ang mga gigutom ug bistihan ang mga hubo.
17. Maglikay siya sa pagpakasala, dili siya modawat ug tubo sa iyang gipahulaman ug magtuman sa tanan kong mga sugo. Tungod niini, dili siya mamatay tungod sa sala sa iyang amahan kondili mabuhi gayod siya.
18. Apan kay ang iyang amahan nanglimbong ug nangawat man gikan sa iyang isigkatawo ug nagbuhat ug daotan, mamatay siya tungod sa iyang sala.
19. “Apan moingon kamo, ‘Nganong dili man mag-antos ang anak tungod sa sala sa iyang amahan?’ Kon ang anak magtuman sa balaod ug dili manglimbong ug magmatngon hinuon sa pagtuman sa akong mga sugo, mabuhi gayod siya.
20. Apan ang tawo nga makasala mamatay. Ang anak dili mag-antos tungod sa sala sa iyang amahan sama nga ang amahan dili mag-antos tungod sa sala sa iyang anak. Ang tawong matarong gantihan tungod sa iyang pagkamatarong ug ang tawong daotan silotan tungod sa iyang pagkadaotan.
21. “Apan kon ang tawong daotan maghinulsol sa tanang sala nga iyang nahimo ug motuman sa tanan kong mga sugo ug magbuhat subay sa balaod ug sa katarong, mabuhi siya ug dili mamatay.
22. Kalimtan sa hingpit ang tanan niyang sala ug tungod kay gihimo man niya ang matarong, mabuhi gayod siya.