9. Sa pag-atubang sa mga batan-on nga sinugo ni David, ilang gisultihan si Nabal niini sa ngalan ni David unya naghulat silag tubag.
10. Unya gitubag ni Nabal ang mga sinugo ni David, “Kinsa man kini si David? Kinsa man kining anak ni Jesse? Karong panahona daghang mga sulugoon ang milayas gikan sa ilang mga agalon.
11. Nganong ihatag ko man ang akong pan ug ang akong tubig ug ang akong karne nga gitagana ko sa akong mga manunupi sa mga karnero ug ipakaon kini sa mga tawo nga wala ko gani hisayri kon taga diin?”
12. Busa namauli ang mga sinugo ni David ug gisuginlan nila si David niining tanan.
13. Ug miingon si David sa iyang mga sakop, “Andama ang inyong mga espada.” Busa ang tagsatagsa kanila nagkuha sa iyang espada ingon man si David. Mga 400 ka tawo ang mikuyog kang David samtang nagpabilin ang 200 ka tawo aron pagbantay sa ilang kasangkapan.
14. Apan usa sa mga batan-on ang mibalita kang Abigail, ang asawa ni Nabal, “Si David nagsugog mga tawo gikan sa kamingawan aron pagpangomusta sa among agalon apan iya hinuon silang giinsulto.
15. Maayo kaayo kanamo ang mga tawo ug wala kami pasipad-i ug walay nakulang kanamo samtang didto kami sa kaumahan sa panahon nga amo silang gikauban.
16. Gipanalipdan kami nila sa adlaw ug sa gabii samtang nagbantay kami sa mga karnero.
17. Hunahunaa kini pag-ayo ug himoa ang angay nga buhaton. Makadaot kini sa atong agalon ug sa iyang banay. Daotan siya kaayo ug dili mamati kang bisan kinsa.”
18. Busa midali si Abigail pagkuhag 200 ka buok pan, duha ka sudlanan nga panit nga puno ug bino ug lima ka karnero nga inihaw ug lima ka bakid nga bugas, 100 ka pungpong nga ubas ug 200 ka torta nga hinimo gikan sa bunga sa igera ug gikarga kini sa mga asno.