27. Ug gisultihan siya sa mga tawo mahitungod sa ganti nga ihatag ngadto sa tawo nga maoy makapatay kang Goliat.
28. Si Eliab, ang kamagulangan niyang igsoon, nakadungog kang David nga nakigsulti sa mga tawo ug nasuko pag-ayo si Eliab kang David ug miingon, “Nganong mianhi ka man? Kinsa may gibinlan mo sa mga karnero didto sa kamingawan? Nasayod ako sa imong pagkahambugiro ug sa kadaotan sa imong tinguha. Mianhi ka lamang aron pagtan-aw sa gubat!”
29. Ug si David miingon, “Unsa may daotan kong nabuhat? Igo lamang ako nga nangutana.”
30. Ug mitalikod si David ug nangutana na usab sa lain ug mao gihapon ang gitubag nila kaniya.
31. Human makabati ang mga tawo sa gisulti ni David, gitaho nila kini kang Saul ug gipakuha ni Saul si David.
32. Si Saul giingnan ni David, “Dili ka angay mabalaka kay kining imong sulugoon maoy makigsangka niining Filistihanon.”
33. Ug si David giingnan ni Saul, “Dili ka takos nga makig-away nianang Filistihanon kay bata ka pa samtang siya anad na sa gubat sukad pa sa iyang pagkabatan-on.”
34. Apan si David mitubag kang Saul, “Kining imong sulugoon magbalantay sa mga karnero sa iyang amahan. Ug kon may liyon o oso nga motukob sa usa ka nating karnero,
35. gukdon ko kini ug bunalan ug agawon ko ang karnero gikan sa iyang baba. Kon mosumbalik kini kanako, gunitan ko kini sa bungot ug patyon.
36. Napatay sa imong sulugoon ang mga liyon ug mga oso ug kining dili motuog Dios nga Filistihanon mahisama kanila kay iya mang gihagit ang kasundalohan sa Dios nga buhi.”
37. Ug midugang si David, “Giluwas ako sa Ginoo gikan sa kuko ug baba sa mga liyon ug sa mga oso busa luwason usab ako niya gikan niining Filistihanon.”Miingon si Saul kang David, “Lakaw ug panalipdan ka unta sa Ginoo!”