28. Нека седи насаме и мълчи, когато Господ му го е наложил.
29. Нека сложи устата си в пръстта – може би има надежда.
30. Нека подаде бузата си на онзи, който го бие, нека се насити с позор.
31. Защото Господ не отхвърля завинаги,
32. а като е наскърбил, пак се смилява според многото Си милости.