16. Пак казвам, никой да не ме счита за безумен; ако ли не, приемете ме като безумен, та и аз да се похваля малко.
17. Това, което казвам, не го казвам по Господа, а като в безумие, в тази моя увереност на хваленето.
18. Тъй като мнозина се хвалят по плът, ще се похваля и аз.
19. Защото вие, като сте разумни, с готовност търпите безумните;
20. понеже търпите, ако някой ви заробва, ако ви изпояжда, ако ви обира, ако се превъзнася, ако ви бие по лицето.
21. За срам казвам, че бяхме слаби; но в каквото се осмелява някой – неразумно говоря – осмелявам се и аз.