37. И като взе със Себе Си Петър и двамата Зеведееви синове, започна да скърби и да тъгува.
38. Тогава им каза: „Душата Ми е прескръбна до смърт. Останете тук и бъдете будни с Мене.“
39. И като се поотдалечи, падна по лице и се молеше с думите: „Отче Мой, ако е възможно, нека Ме отмине тази чаша, но нека бъде не както Аз искам, а както Ти.“