20. Hy het opgestaan en na sy vader gegaan, maar toe hy nog ver weg was, het sy vader hom gesien en omgegee vir hom en gehardloop, hom omhels en gesoen.
21. Sy seun sê vir hom: ‘My vader, ek het gesondig teen die hemel en voor u en ek is nie langer waardig om u seun genoem te word nie.’
22. Sy vader sê egter vir sy slawe: ‘Bring die beste klere en trek dit vir hom aan, sit ’n ring aan sy hand, skoene aan sy voete
23. en bring die vetgemaakte vee en slag dit en laat ons eet en bly wees,
24. want hierdie seun van my was dood en het weer lewendig geword en hy was weg en is gevind.’ Hulle het begin feesvier.
25. Sy oudste seun was in die veld en terwyl hy nader na die huis toe kom, hoor hy baie musiek
26. en hy roep een van die jongmanne en vra wat dit beteken.