4. Daarom, berge van Israel, hoor wat die Here, Esegiël se God, vir julle sê. Hy praat met die heuwels en die berge, die valleie en die gelykveld. Hy praat met die bouvalle en die stede in jou wat lankal verlate is sonder ’n lewende siel daarin. Jou land is lankal verwoes, en die nasies oor die hele aarde spot met jou.
5. So sê die Here, die God van Esegiël: “Ek is kwaad vir hierdie nasies. Hulle het My jaloers gemaak omdat hulle met my volk en sy land spot. Ek is veral woedend vir Edom. Hulle het My in die gesig gevat toe hulle hierdie land sommerso vir hulleself gevat het. Hulle het alles gebuit wat hulle in die hande kon kry.
6. “Daarom, sê vir die heuwels en berge van Israel, vir die valleie en die gelykveld, Ek, die Here, Esegiël se God, sê van hulle: Ek is kwaad oor wat die nasies rondom jou jou aangedoen het. Hulle het met jou gespot en jou beledig.”
7. Daarom sê die Here, die God van Esegiël: “Ek sweer dat hierdie nasies volgende aan die beurt sal kom. Hulle sal ook gespot en beledig word.
8. Maar die berge van Israel sal dan goeie oeste lewer. Wanneer my volk terugkom in die land, sal daar te veel vrugte wees om te eet. En daardie dag is naby. My volk kom een van die dae terug huis toe!
9. Sien, Ek gee vir jou om. Ek staan gereed om jou te help. Jou landerye sal weer bewerk word. Jy sal weer oeste lewer.
10. Ek sal Israel ’n groot en sterk volk maak. Die stede wat nou net bouvalle is, sal herbou word. Hulle sal vol mense wees.
11. En nie net jou mense nie, maar ook jou skape en beeste sal baie word. Daar sal weer mense op jou bly, berge van Israel. Dit sal met jou beter gaan as ooit tevore. Dan sal jy weet dat Ek die Here is.
12. My volk sal weer op jou rondloop. Ek sal daarvoor sorg. My volk sal die berge erf. Jy sal nooit weer my volk se kinders se dood veroorsaak nie.”
13. So sê die Here, die God van Esegiël: “Die nasies spot julle, berge, en sê julle eet julle eie land se mense op.
14. Maar dit sal nooit weer gebeur nie. Die land sal nie weer sy mense doodmaak nie. Ek sê so, en Ek is die Here, Esegiël se God.
15. Ek sal ook nie toelaat dat daardie vreemde nasies langer met jou spot en oor jou lag nie. Hulle sal nie weer aanmerkings oor julle maak nie. Hierdie land se mense sal nie meer doodgemaak word nie,” sê die Here, die God van Esegiël.
16. Toe het die Here verder vir my gesê:
17. “Mens, toe die volk Israel in hulle land gebly het, het hulle die land onbewoonbaar gemaak met al die slegte dinge wat hulle gedoen het. Hulle slegte dade was soos ’n vuil lap in my hand. Ek kon niks daarmee doen nie.
18. Hulle het die land vuil gemaak deur onskuldige mense dood te maak en voor afgode neer te buig. Daarom het Ek my woede oor hulle uitgestort.
19. Ek het hulle onder baie nasies verstrooi. Omdat hulle slegte dade bly doen het, het die nasies hulle as gevangenes weggeneem om in ver lande te gaan bly.
20. En weet jy wat doen hulle toe in die vreemde lande waarheen Ek hulle weggejaag het? Hulle het doodgewoon net aangehou met hulle slegte dade. Die nasies het gesê: ‘Die Here, die God van Israel, kon nie sy volk beskerm nie. Hulle was sy volk, maar Hy was nie in staat om hulle teen die Babiloniërs te beskerm nie.’
21. Toe Ek dit hoor, het Ek besef dat die ander nasies My nie erken vir wie Ek is nie. Ek moes iets daaraan doen.”
22. Daarom, sê vir Israel die Here, Esegiël se God, belowe: “Ek bring julle terug na julle eie land toe. Maar dit is nie omdat julle dit verdien nie. Ek doen dit sodat die nasies My sal raaksien vir wie Ek is. Julle het niks gedoen om vir die nasies tussen wie julle as gevangenes gebly het, te wys wie Ek is nie.