36. Waarlik, op my skouer sou ek dit dra; ek sou dit my ombind as ’n krans.
37. Die getal van my voetstappe sou ek Hom te kenne gee; as ’n vors sou ek na Hom toe aankom.
38. As my saailand my aanklaag en sy vore almal saam ween;
39. as ek sy opbrings geëet het sonder betaling en die lewe van sy eienaars uitgeblaas het —
40. laat dan distels in plaas van koring uitspruit en onkruid in plaas van gars.Hier eindig die woorde van Job.